Nasza oferta
Diagnoza ortoptyczna
Ocenie podlegają następujące parametry wzroku:
- ostrość wzroku
- stopień widzenia obuocznego do dali i do bliży
- ruchomość gałek
- ruchy sakkadowe, śledzące
- zakres konwergencji
- zakres fuzji
- sprawność akomodacji
- występowanie heteroforii lub heterotropii (zez)
- występowanie niedowidzenia


Terapia zajmuje się leczeniem:
- zeza jawnego (heterotropii)
- zeza ukrytego (heteroforii)
- niedowidzenia
- zaburzeń widzenia obuocznego (zakresy fuzji, widzenie przestrzenne)
- zaburzeń ruchomości oczu (śledzenie, wodzenie, ruchy sakkadowe niezbędne podczas czytania)
- zaburzeń konwergencji
- zaburzeń akomodacji (zdolność widzenia ostro i na dal i na bliż)
- trudności szkolnych wynikających z zaburzeń widzenia, a dających podobne objawy do dysleksji
Terapia ortoptyczna
Jest to zestaw indywidualnie dobranych ćwiczeń mających na celu wyeliminowanie lub usprawnienie zaburzonych funkcji wzrokowych.

Terapia odbywa się w seriach. Każda seria to 10 spotkań po 30 lub 60 minut (w zależności od indywidualnych zaleceń).
Decyzję o zakończeniu terapii lub kolejnych seriach podejmuje specjalista w oparciu o badania wykonywane na zakończenie każdej serii ćwiczeń lub/i badania kontrolne we wskazanym terminie.
Na powodzenie terapii ma wpływ stopień i rodzaj zaburzeń widzenia, czas ich trwania, wiek pacjenta oraz współpraca ze specjalistą (stosowanie się do zaleceń, systematyczne ćwiczenia w domu, itp.). Trudno z góry określić całkowity czas leczenia pacjenta.
Rehabilitacja pacjenta słabowidzącego lub niewidomego
Praca z pacjentem z dysfunkcją narządu wzroku jest procesem.
Z reguły nie da się poprawić widzenia z powodu trwałych schorzeń układu wzrokowego. „Zwykłymi” okularami nie da się pomóc, ale możemy poprawić jakość życia pacjenta na co dzień. Od prostych codziennych czynności po bardziej złożone jak np. poruszanie się w miejscach publicznych i pokonywanie tras z użyciem białej laski. Jeśli pomożemy pacjentowi być samodzielnym w niektórych dziedzinach jego życia, będzie to dla niego motywacją do dalszego działania.
Rehabilitacja pacjenta słabowidzącego/niewidomego obejmuje:
- wsparcie psychiczne
- wzmacnianie motywacji i chęci do działania
- wyjaśnienie następstw funkcjonalnych danego schorzenia (często również rodzinie pacjenta, aby łatwiej mogli zrozumieć ograniczenia, z jakimi zmaga się ich bliska osoba)
- diagnozę funkcjonalną - omówienie z pacjentem trudności i możliwości wynikających z zaburzeń wzroku oraz stworzenie planu rehabilitacyjnego (określenie sfer, w których pacjent potrzebuje naszej pomocy)
- naukę czynności życia codziennego z wykorzystaniem przedmiotów codziennego użytku stworzonych specjalnie dla pacjentów z dysfunkcją narządu wzroku (mówiące zegarki, budziki, minutniki; czujniki poziomu cieczy ułatwiające nalewanie wody do kubka, bilonówka do przechowywania drobnych pieniędzy, itp.)
- naukę technik ochronnych i poruszania się z widzącym przewodnikiem
- naukę poruszania się z białą laską i technik ułatwiających orientowanie się w otaczającej przestrzeni
- naukę alfabetu Braille’a i robienia notatek na tabliczkach brajlowskich